„WRAKI” SAMOCHODOWE

 „Wraki” samochodowe znajdujące się na terenach parkingowych i często też wiele tygodni zajmujących „bezcenne” miejsca parkingowe to trudny problem… Niestety już przy jednoznacznej próbie zdefiniowania kiedy pojazd możemy uznać za nieużywany (potocznie nazwany „wrakiem”), napotykamy spore trudności. Rozbieżność w stosowaniu pojęć, kiedy pojazd można traktować jako nieużywany, kiedy jako wycofany z eksploatacji, a od jakiego momentu będzie odpadem powoduje problemy w podejmowaniu czynności wyjaśniających przez funkcjonariuszy publicznych. Powodować może również uznaniowość decyzji i dowolność traktowania tego czy stan techniczny danego pojazdu spełnia przesłanki, aby zakwalifikować go jako przysłowiowy wrak, czy też tych przesłanek jeszcze nie spełnia. Podpowiedzią bardzo istotną dla stwierdzenia faktu czy samochód stał się wrakiem jest art. 2 pkt 33 ustawy Prawo o Ruchu Drogowym, który stanowi, że pojazdem samochodowym może być tylko ten pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością powyżej 25 km/h. Zatem wszystkie pojazdy silnikowe z wyjątkiem ciągników rolniczych, które z jakiś powodów nie spełniają tego wymogu (brak elementów wyposażenia, czy też mechaniczne uszkodzenia) można zakwalifikować jako wraki. Oczywiście podczas podejmowania tego typu interwencji strażnicy miejscy zwracają uwagę na stan wizualny, brak tablic rejestracyjnych, czy też sprawdzają obowiązkowe ubezpieczenie samochodu (OC). W wypadku gdy nie pozostawia wątpliwości fakt, że samochód należy usunąć, ustalamy właściciela pojazdu i wyznaczamy termin na dokonanie tego.